Trochę historii

Polska Fundacja Pomocy Dzieciom Niedosłyszącym – ECHO – powstała w marcu 1995 roku, z inicjatywy rodziców dzieci niedosłyszących oraz specjalistów z zakresu rehabilitacji słuchu i mowy. Jest organizacją pozarządową, nie prowadzącą działalności gospodarczej. Celem Fundacji jest pomoc w rozwoju dzieciom z wadami słuchu, opóźnionym rozwojem mowy, dzieciom specjalnej troski i ich rodzinom, a także młodzieży i osobom dorosłym z uszkodzonym słuchem. Realizacja powyższego celu odbywa się poprzez prowadzenie działalności pożytku publicznego (nieodpłatnej i odpłatnej). Naszą misją są wspólne, codzienne działania oparte na wzajemnym szacunku, zaufaniu i współpracy.

Organami Fundacji są: Zarząd – kierujący działalnością Fundacji i Rada Fundacji – organ kontrolny. W 1996 roku Zarząd Fundacji powołał organ doradczy – Radę Rodziców, w skład którego wchodzą (na zasadzie dobrowolności) chętni do współdziałania rodzice.

Fundacja od chwili powstania skupia wokół siebie całe rodziny. Zajmuje się nie tylko dzieckiem z wadą słuchu, ale także jego najbliższym otoczeniem. Pierwszymi naszymi podopiecznymi były dzieci w wieku 3-10 lat. Wspólne działania rodzin i grona specjalistów stały się podstawą powołanego przy PFPDN-ECHO w 1996 roku Ośrodka Wsparcia.

Od początku istnienia Fundacja ma swoją siedzibę na terenie Dzielnicy Ochota Miasta st. Warszawy. W miarę powiększania się liczby podopiecznych i rozwoju organizacji zmieniały się zajmowane lokale. Każdy z nich wymagał dużych nakładów finansowych i wysiłku osób zaangażowanych w adaptację i modernizację pomieszczeń. Już w pierwszym okresie działalności organizacja nawiązała ścisłą współpracę z samorządem lokalnym – Urzędem Miasta st. Warszawy (wówczas Gminą Warszawa Centrum) oraz Urzędem Dzielnicy Ochota, angażując się w różne wydarzenia na terenie stolicy.

Pierwszym adresem Fundacji ECHO była Grójecka 112. Lokal o pow. 45 m2 najmowany był w latach 1995-96 od prywatnej osoby. Położony na paterze budynku mieszkalnego składał się z 2 niezależnych pomieszczeń (pokoju i zaadaptowanej przez nas cele rehabilitacyjne kuchni), przedpokoju i łazienki. Odmalowany i dostosowany do potrzeb Fundacji ze środków własnych fundatorów.

Z pomocy Fundacji korzystało wówczas od 12 do 25 rodzin. Trzech specjalistów, wspomaganych (od strony organizacyjno-administracyjnej) przez 3 osoby zarządzające (pracujące społecznie i będące jednocześnie beneficjentami wsparcia) prowadziło dla dzieci w wieku od 2 do 12 lat terapię indywidualną: logopedyczną, pedagogiczną, psychologiczną, grupę wsparcia dla rodziców, konsultacje dla nauczycieli i zajęcia teatralne. Prowadzona biblioteczka fachowych książek i pomocy edukacyjnych, a także organizowane turnusy rehabilitacyjne to stałe uzupełnienie realizowanego, podstawowego programu rehabilitacyjno-terapeutycznego, podobnie jak współpraca z różnymi placówkami i organizacjami pozarządowymi.

Liczba podopiecznych z każdym miesiącem działalności Fundacji rosła, a wraz z nią potrzeby. Wyrazem zmian była przeprowadzka do lokalu w Alejach Jerozolimskich 101. Lokal, o pow. 76 m2, był najmowany w latach 1996-2004 od Urzędu Miasta. Mieścił się na 4 piętrze budynku mieszkalnego (wejście od podwórza). Składał się z 3 przechodnich pomieszczeń: kuchni (zaadoptowanej na sekretariat) i 2 pokoi (jeden przechodni), długiego korytarza z szafami wnękowymi, maleńkiej poczekalnia dla dzieci (z funkcjonalnym pawlaczem), łazienki (stanowiącej magazynek) i osobnego WC. Lokal wymagał częściowego remontu. Wykonała go dzielnica.

W 1996 roku wyodrębniony z Echa Ośrodek Wsparcia, skoncentrował swoją działalność na realizacji programów terapeutycznych i pomocowych dziecku i jego rodzinie. Ogromnie pomocni w organizacji pracy Ośrodka okazali się członkowie naszych rodzin, którzy od początku czynnie włączyli się w pracę wolonatarystyczną, dyżurując na zmianę w pomieszczeniach pełniących funkcję sekretariatu.

W latach 1997/98 ze wsparcia Fundacji korzystało już 45 – 60 podopiecznych w wieku od 2 do 16 lat. Proporcjonalnie, do wzrostu podopiecznych, wzrosła liczba specjalistów – 6 osób. W ramach Ośrodka Wsparcia realizowano program „Gabinet Terapii Zajęciowej” wzbogacony o terapię grupową psychologiczną, logopedyczną – logorytmikę, grupy wsparcia dla młodzieży, zajęcia komputerowe i plastyczne. Działalność kulturalno-rekreacyjna, w ramach której organizowano wspólne wyjścia do teatru, koncerty charytatywne na rzecz Fundacji (Roman Roczeń, Stenia Kozłowska, Lonstar), pikniki z okazji Dnia Dziecka (impreza integracyjna dla podopiecznych i ich otoczenia stała się imprezą cykliczną), Andrzejki, choinkę (dla podopiecznych – impreza weszła do kalendarza imprez stałych), podobnie jak bal karnawałowy (o charakterze integracyjnym) z udziałem dzieci z DK OKO, DK Rakowiec – weszła do kalendarza imprez stałych podobnie jak współdziałanie z innymi podmiotami.

W ramach współpracy z Domem Kultury OKO prowadzono działalność edukacyjną: konsultacje dla 6 latków i ich rodziców (badanie dojrzałości szkolnej przez zespół specjalistów Ośrodka Wsparcia: psycholog, pedagog, logopeda) – obecnie działanie obligatoryjne dla wszystkich placówek przedszkolnych. Fundacja była zatem prekursorem tych badań. Dzięki współpracy z klubem CZE-NE-KA podopieczni Echa brali czynny udział w zawodach sportowych (wyścigi psich zaprzęgów).

Systematycznie rozwijano współpracę z samorządem lokalnym i organizacjami pozarządowymi Aktywnie włączano się w działania Forum Inicjatyw Pozarządowych i Forum Inicjatyw Oświatowych (przeprowadzenie warsztatów dla parlamentarzystów), Rozpoczęto współpracę z organami administracji państwowej, np. Rzecznikiem Praw Dziecka (udział w spotkaniach, debatach, dyskusjach).

Lata 1999-2000 charakteryzowały się ciągłym wzrostem liczby podopiecznych – ponad 70 rodzin. Rozszerzył się także przedział wiekowy dzieci (2 do 18 lat). W Ośrodku Wsparcia realizowany był program „Terapia zajęciowej dla dzieci z zaburzeniami komunikacji werbalnej, uwarunkowanej uszkodzeniem słuchu i niedokształceniem mowy na tle zaburzeń rozwojowych”. Obejmował on wszystkie rodzaje działań realizowane w poprzednich latach. Zwiększyła się liczba godzin poszczególnych form terapii, proporcjonalnie do potrzeb wzrastała także liczba pracujących specjalistów oraz osób działających społecznie. Działalność kulturalna wzbogaciła się o kontakty z Galerią Niepełnosprawnych, które zaowocowały wystawianiem prac plastycznych naszych podopiecznych oraz ich udziałem w ogólnopolskich konkursach. Obrazy: „Moje miejsce na ziemi” i „Barwy wiosny” zostały nagrodzone. Wycieczka do Legolandu (Dania) i Hansaparku (Niemcy), udział w festynie „Dzień Ziemi” na Polach Mokotowskich (stoisko PFPDN-ECHO-) to ważne wydarzenia w życiu Fundacji .

Działania Fundacji zostały docenione przez lokalne władze. W konkursie „Dla dobra wspólnego” organizacja otrzymała nagrodę dla najlepszej organizacji pozarządowej w roku 1999 na Ochocie.

Kolejne lata to stały wzrost liczby podopiecznych. W 2001-2002 roku w Fundacji było około 85 rodzin. Ośrodek Wsparcia realizował program „Usprawnianie i stymulacja rozwoju dziecka niedosłyszącego”. Program ten był kontynuacją wszystkich form i rodzajów zajęć realizowanych w poprzednim okresie. Prowadzone, w poprzednich latach, działania uzupełniające, były i są nadal kontynuowane. Na szczególną uwagę w tym okresie zasługuje zwłaszcza działalność kulturalna. W ramach partnerstwa z LO Żeromskiego w Warszawie zrealizowaliśmy z projekt – „Antygona”. Jednym z sukcesów projektu był, między innymi, występ grupy teatralnej na VIII Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Antycznych we Włoszech, na którym nasi aktorzy otrzymali nagrodę specjalną. Wyróżniony spektakl został powtórnie wykonany na scenie amfiteatru w warszawskich Łazienkach.

W latach 2003-2004 liczba podopiecznych wzrosła do 110 osób, a najmłodszy uczestnik miał zaledwie 1 rok. W Ośrodku Wsparcia realizowano kilka programów terapeutycznych: „Usprawnianie i stymulacja rozwoju dziecka niedosłyszącego”, „Profilaktyka uzależnień dla dzieci i młodzieży z wadą słuchu”, „Teatr klasyczny, jako sposób kształtowania świadomości kulturowej i umiejętności interpersonalnych w dobie integracji europejskiej:, „Rehabilitacja słuchu i mowy oraz stymulacja rozwoju intelektualnego i emocjonalnego w procesie integracji społecznej osób niesłyszących (od XII 2004, w ramach umowy wieloletniej”). Oferta Ośrodka została rozszerzona o: terapię grupową pedagogiczną; warsztaty dla nauczycieli placówek, do których uczęszczają nasi podopieczni; konsultacje: dla rodziców, nauczycieli, innych osób z otoczenia podopiecznych PFPDN-ECHO-; zajęcia z języka angielskiego, zajęcia sportowe (taniec).

W roku 2004 Fundacja uzyskała status organizacji pożytku publicznego, co otwarło nam drogę do pozyskiwania środków z tytuły 1% .

2004-2005 to 10 rok działalności Fundacji, uczczony spektaklem „Lot Motyla” opowieścią o rehabilitacji dziecka z wadą słuchu, przygotowaną i zaprezentowaną (w teatrze Syrena w Warszawie oraz na scenie DK Rakowiec) przez rodziców i podopiecznych (teksty, scenografia, reżyseria, aktorzy/wykonanie – własne Fundacji Echo –). Przedsięwzięcie zostało zrealizowane dzięki współpracy z firmą Wyrozębski Studio. Nagranie spektaklu stanowi jedną z pozycji, która jest udostępniania nowym rodzicom w ramach prowadzonej biblioteki.

W tym czasie zacieśnieniu ulega współpraca z samorządem, a zwłaszcza z dzielnicą Ochota i organizacjami działającymi na tym terenie. Fundacja bierze czynny udział w imprezach o charakterze lokalnym – Rodzinny Piknik Integracyjny – Szczęśliwice (stoisko PFPDN-ECHO-).

2005 rok to rok przełomowy – rok działalności Ośrodka Wsparcia w oparciu o umowę wieloletnią z Urzędem Miasta. W jej ramach realizowany był program „Rehabilitacja słuchu i mowy oraz stymulacja rozwoju intelektualnego i emocjonalnego w procesie integracji społecznej osób niesłyszących”. Inne programy (roczne) realizowane w tym okresie w Ośrodku Wsparcia to: „Profilaktyka uzależnień dla dzieci i młodzieży z wadą słuchu (kontynuacja programu, ale zmiana osób korzystających)”, „Teatr drogą do świadomego uczestnictwa w dorobku kulturowym ludzkości oraz rozumienia otaczającego świata”, „Integracja społeczna poprzez rehabilitację usprawniającą rozwój dzieci i młodzieży z wadami słuchu”.

Rok 2006 – to rok dużych zmian. Przeprowadziliśmy się do nowej siedziby, przy ul. Białobrzeskiej 22. Lokal o pow. 112 m2 najmowany od Urzędu Miasta, położony na 1 piętrze w budynku mieszkalnym (wejście od podwórza), 6 pomieszczeń: 3 pokoje (w tym jeden przechodni przeznaczony na sekretariat) każdy ok. 15 m2, sala plastyczna (20 m2), sala do zajęć grupowych (30 m2), kuchenka (zaadoptowanej na pokój socjalny), kącik dla dzieci, korytarz (stanowiący poczekalnię i szatnię), WC. Generalny remont wraz z doprowadzeniem energii elektrycznej wykonano z własnych środków i siły Fundacji.

Dalszy wzrost liczby podopiecznych – 130 rodzin i kadry (14 osób) oraz przedział wiekowy podopiecznych od pierwszych miesięcy życia do 22 lat wyznaczyły działania w tym roku. Nastąpiło kolejne rozszerzenie oferty Ośrodka Wsparcia: zajęcia przedmiotowe (polski, matematyka), przygotowanie do matury (dla podopiecznych uczęszczających do placówek masowych i integracyjnych). Ważnym elementem stało się także wprowadzenie nauki języka migowego.

Szczególnym działaniem, realizowany w partnerstwie z 11 organizacjami pozarządowym, był 3 letni program EQUAL, finansowany ze środków EFS. Zadaniem Fundacji Echo było przygotowanie i przeprowadzenie szkolenia i warsztatów dla nauczycieli ponadgimnazjalnych szkół masowych m.st. Warszawy na temat pracy edukacyjnej z uczniem z niepełnosprawnością: narządu ruchu, słuchu, wzroku i chorób przewlekłych.

Lata 2007-2009 to kolejny wzrost liczby podopiecznych (175-200) i specjalistów (16 osób). W tym okresie, w Ośrodku Wsparcia były realizowane następujące programy: „Rehabilitacja słuchu i mowy oraz stymulacja rozwoju intelektualnego i emocjonalnego w procesie integracji społecznej osób niesłyszących”, „Przekroczyć świat ciszy”, „Stymulacja rozwoju poznawczego, emocjonalnego, społecznego dzieci, młodzieży i osób dorosłych z wadą słuch” (od XII 2009 realizowana w ramach umowy wieloletniej z PFRON).

Nowym, istotnym elementem programowym było uruchomienie zajęć z trenerem pracy – trenerem zatrudnienia wspomaganego. W ten sposób Fundacja dopełniła brakujący element – opiekę dla najstarszej grupy – dorosłych osób niesłyszących, wchodzących na rynek pracy. Od tej pory też Fundacja bierze czynny udział w organizowanych przez Dzielnicę Targach Pracy (wydarzenie cykliczne, organizowane raz w roku).

Sukcesem grupy naszych młodych, dorosłych podopiecznych były i są samodzielnie przez nich organizowane (ale pod auspicjami Fundacji) wyjazdy turystyczne, takie jak: obóz żeglarski i windsurfingowy połączony ze zdobyciem patentów, wyjazdy zagraniczne do Grecji, Włoch, czy Turcji.

We wspomnianych latach rozwinęła się i nabrała innego charakteru współpraca z biznesem – organizacja wolontariatu w miejscach pracy rodziców naszych podopiecznych i podejmowanie konkretnych akcji na rzecz Fundacji Echo (np. wolontariat City Bank – odmalowanie siedziby, częściowe wyposażenie sali do SI). Ten okres charakteryzował się także licznymi działaniami (udział w spotkaniach, debatach, dyskusjach, pozyskiwanie środków, raportowanie) realizowanymi przy współpracy z organami administracji państwowej, takimi jak Ministerstwo Zdrowia, Rzecznik Praw Dziecka, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Mazowiecki Urząd Wojewódzki.

Lata 2010-2011 – to dalsza dynamika rozwoju organizacji: zmiana siedziby, wzrost liczby podopiecznych (do 350 rodzin), wzrost liczby zatrudnionych specjalistów, rozwój wolontariatu.

Od kwietnia 2011 roku Fundacja mieści się na II piętrze budynku mieszkalnego przy ul. Grójeckiej 65 A. Zajmuje tu całe piętro (370m2). W lokalu został przeprowadzony generalny remont: wymiana instalacji elektrycznej, instalacji wodno-kanalizacyjnej, podłóg, glazury, terakoty itd. Wszystkie prace zostały wykonane własnym nakładem sił i środków.
Do pracy zaangażowali się wszyscy: rodzice, specjaliści, wolontariusze i podopieczni. Remont trwał ponad pół roku. Równolegle z remontem Fundacja prowadziła Ośrodek Wsparcia i wiele innych działań na rzecz środowiska osób niesłyszących.

W Ośrodku Wsparcia realizowano następujące programy: „Stymulacja rozwoju poznawczego, emocjonalnego, społecznego dzieci, młodzieży i osób dorosłych z wadą słuch” – kontynuacja programu w ramach umowy wieloletniej (do 2013 roku), „POZYTYWKA

– Z sukcesem w szkole”, „Poznaj tajemniczy świat dźwięków”. Realizacja nowych programów umożliwiła rozszerzenie oferty o zajęcia przygotowujące do egzaminów takich jak: test trzecioklasisty, szóstoklasisty, egzamin gimnazjalny i kontynuacja przygotowania do matury.

Rozwinęła się działalność związana z wykorzystaniem funduszy strukturalnych Zrealizowano program „Alternatywa dla osób głuchych i słabosłyszących oraz dla osób z otoczenia Polskiej Fundacji Pomocy Dzieciom Niedosłyszącym Echo”. Rozpropagowano wolontariat europejski oparty o program UE Młodzież w Działaniu. W ramach tych działań zrealizowano wiele ciekawych projektów, do których należą między innymi:Hand to hand, EVS for future, udział w międzynarodowych konferencjach (np. „Bridges to Work” – Belgia – Fundacja Echo reprezentowała Polskę i była jedyną organizacją wspierającą osoby Głuche i Słabosłyszące z Europy). Działalność na arenie międzynarodowej nie zmniejszyła intensywności współpracy z organami administracji państwowej (np. współpraca w zakresie ustawy o języku migowym), czy samorządem (praca w Komisji Edukacji i Komisji ds. Osób Niepełnosprawnych) i NGO.

Rozpropagowanie wolontariatu w miejscach pracy rodziców podopiecznych Fundacji i podejmowanie akcji na rzecz Echa zaowocowało wieloma udoskonaleniami w nowej siedzibie: modernizacja sali do terapii SI i uzupełnienie jej wyposażenia, udostępnienie na preferencyjnych warunkach i montaż rolet we wszystkich oknach, wymiana oświetlenia i odmalowanie sufitu w dużej sali (100m2). Współpraca z biznesem zaowocowała również sponsoringiem dla podopiecznych (sponsorowanie konkretnych osób – pomoc w rozwoju kariery).

Działania PFPDN – Echo – od 2012 roku

W Placówce Wsparcia (wcześniej Ośrodku Wsparcia) w ramach działalności nieodpłatnej pożytku publicznego realizowane były następujące programy: „Stymulacja rozwoju poznawczego, emocjonalnego, społecznego dzieci, młodzieży i osób dorosłych z wadą słuchu” – w ramach umowy z PFRON (zakończony w 2012r.), „Od pierwszego słowa do pierwszej pracy” – w ramach umowy wieloletniej z Urzędem Miast (w trakcie realizacji), „Od samodzielnego słowa do samodzielnej pracy – w ramach umowy wieloletniej z PFRON (w trakcie realizacji), „Młodzież niesłysząca w drodze do samodzielności i niezależności – wsparcie rozwoju edukacyjnego i społecznego młodzieży i osób dorosłych z wadą słuchu” – w ramach umowy wieloletniej z PFRON (w trakcie realizacji). Programy te pozwalają na objęcie opieką wszystkich naszych podopiecznych. W ich ramach prowadzona jest terapia indywidualna i grupowa przez różnych specjalistów (surdologopedów, surdopedagogów, psychologów), zapewnione wsparcie trenerów pracy, pracowników socjalnych, terapeutów różnych dziedzin, prowadzenie grupy wsparcia dla młodzieży i rodziców, konsultacji dla nauczycieli z placówek, do których uczęszczają podopieczni, wsparcie tłumaczy języka migowego. Oferta adekwatna do potrzeb podopiecznych wychodzi naprzeciw oczekiwaniom, jest różnorodna i dostosowana do aktualnych naszych możliwości finansowych i kadrowych. Systematyczne wsparcie wolontarystyczne naszych babć, prababć i cioć, a także zaangażowanie głuchej młodzieży
w pracę na rzecz innych pozwala nam minimalizować wydatki na administrację. Ma to istotne znaczenie, bowiem jesteśmy już dużą, rozbudowaną jednostką.

Inne działania Fundacji, realizowane poza strukturami Placówki Wsparcia, to:

• – współpraca z organami administracji publicznej (udział w debatach, dyskusjach, spotkaniach),
• – współpraca z NGO (udział w pracach różnych komisji, podejmowanie wspólnych inicjatyw) i biznesem (wolontariat pracowniczy, sponsoring, pozyskiwanie środków finansowych i darów rzeczowych),
• – rzecznictwo (analiza i opiniowanie aktów prawnych, działania na rzecz środowiska osób niepełnosprawnych),
• – prowadzenie biblioteczki książek i pomocy dla rodziców i specjalistów,
• – organizacja imprez o charakterze integracyjnym (pikniki, Dzień Dziecka itp.),
• – koordynacja wolontariatu, współorganizacja corocznego Dnia Wolontariusza na Ochocie,
• – koordynacja praktyk studenckich i wiele innych aktywności.

Realizowane są również programy w ramach działalności odpłatnej:

• – turnus rehabilitacyjny,
• – działania wspierające rozwój (poradnictwo),
• – wolontariat europejski.

25 lat działalności PFPDN-ECHO- to czas systematycznego rozwoju organizacji, coraz pełniejszego otwarcia na różne systemy komunikacji naszych podopiecznych, to czas wspólnego przeżywania radości i smutków, dzielenia się wiedzą i doświadczeniem zarówno z podopiecznymi, jak i szerszym otoczeniem.

Obecnie w Fundacji zarejestrowanych jest ponad 1300 rodzin (liczba ta wciąż wzrasta).

Rosnąca liczba beneficjentów świadczy o utrzymującej się potrzebie za zakresu rehabilitacji osób z wadą słuchu. Stawia to przed nami wyzwania związane z zabezpieczeniem dostępu do usług rehabilitacji społecznej i zawodowej głuchych i słabosłyszących dzieci, młodzieży i osób dorosłych, wyznaczając tym samym kierunki naszych działań na najbliższe lata. Działania te będziemy realizować poprzez dalsze prowadzenie Placówki Wsparcia, zaangażowanie we współpracę z NGO, jednostkami administracji publicznej oraz prace nad tworzeniem systemowych rozwiązań, uwzględniających różnorodne potrzeby osób niepełnosprawnych, zwłaszcza niesłyszących. 25 lat naszych działań przyczyniło się w istotny sposób do poprawy sytuacji rodzin wychowujących dzieci z wadą słuchu, choć zdajemy sobie sprawę, że nie udało się jeszcze rozwiązać wielu problemów. Mamy jeszcze wiele do zrobienia.

Ważne daty i nabyte uprawnienia

1995 – powstanie PFPDN – ECHO -,

1996 – wyodrębnienie działalności Ośrodka Wsparcia PFPDN-ECHO-,

2004 – statusu organizacji pożytku publicznego,

2007 – wpis do rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych (uprawnienie nadane przez Wojewodę Mazowieckiego, odnawiane co 3 lata),

2010 – statusu organizacji uprawnionej do wysyłania na wolontariat europejski (akredytacja Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji),

2013 – przedłużenie akredytacji FRSE.

Członkostwo:

2003 – Federacja Mazowia (udział w tworzeniu tej organizacji od 2001r.),

2006 – Koalicja na rzecz Ochoty (komisja ds. osób niepełnosprawnych – partnerstwo lokalne),

2008 – Koalicja na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością (Echo-współzałożyciel ogólnopolskiej koalicji),

2009 – partner Fundacji Wspólna Droga (współpraca z organizacją od 1997 roku),

2014 – Koalicja Niesłyszących (Echo -współzałożyciel ruchu społecznego),

2014 – Polska Unia Zatrudnienia Wspomaganego (Echo – współzałożyciel ogólnopolskiej organizacji).

Od początku działalności, Fundacja przywiązywała wagę do współpracy z innymi podmiotami. Nawiązywane partnerstwa i koalicje są wyrazem rzeczywistego zainteresowania problematyką osób niepełnosprawnych. Przejawia się ono w działaniach na rzecz promowania pozytywnego wizerunku osoby niepełnosprawnej oraz realnego zabezpieczenia dostępu do usług z zakresu szeroko pojętej rehabilitacji, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb grupy osób niesłyszących.