Najpierw wniosek, potem skarga
Wniosek o zapewnienie dostępności, a potem skargę na jej brak może złożyć tylko osoba ze szczególnymi potrzebami lub osoby je wspierające (np. opiekun prawny, rodzic, kurator).
Trzeba podać prawdziwa sytuację, na przykład, że osoba głucha nie może załatwić sprawy np. w urzędzie albo wypożyczyć książki z biblioteki z powodu braku tłumacza PJM. Wniosek można napisać samodzielnie lub pobrać go ze strony PFRON dostepnosc.pfron.org.pl, przez ePUAP lub portal gov.pl.
Często wniosek można też pobrać ze strony samej instytucji.
We wniosku musi być:
- kontakt do osoby wnioskującej,
- opis problemu,
- opis sposobu zapewnienia dostępności.
Instytucja publiczna ma 14 dni na rozpatrzenie wniosku o zapewnienie dostępności. Jeśli to nie jest możliwe w tym czasie, może go przedłużyć, ale nie więcej niż dwa miesiące od dnia złożenia wniosku. Wcześniej jednak ma obowiązek poinformować wnioskującego z jakiego powodu nastąpi opóźnienie zapewnienia dostępności i wyznaczyć nowy termin, w którym to zrobi.
Bardzo częstym błędem popełnianym przez składających skargę jest to, że nie poprzedzili jej złożeniem wniosku o zapewnienie dostępności.
Taka skarga nie może zostać rozpatrzona. Zatem najpierw należy złożyć wniosek o zapewnienie dostępności, a jeśli instytucja nie wywiąże się z tego obowiązku w odpowiednim terminie, wtedy dopiero składamy skargę do prezesa PFRON.
